„Polegając na Bogu nie możesz kierować się strachem. Polegając na Bogu nie możesz kierować się swoimi ograniczeniami, swoimi niemożnościami. Poleganie na Bogu oznacza postawę, w której wiem, wierze, mam przekonanie, że Ten na którym polegam, któremu ufam, ma jakieś rozwiązanie. Polegając na Bogu, trzeba czasem polegać na Nim wbrew komfortowi, wbrew własnemu poczuciu bezpieczeństwa…”

„Wielu z nas potrafi powiedzieć, kiedy w jego życiu miało miejsce wydarzenie, w którym Golgota do niego dotarła, kiedy przestała być historycznym faktem, a stała się autentycznym doświadczeniem. Ale czy kiedykolwiek zadaliśmy sobie pytanie, nie pytanie w czasie nabożeństwa w tłumie ludzi, ale samemu sobie przed Bogiem: 'Jak ja zachowałbym się, gdybym stanął w obliczu tych wydarzeń?' Dzisiaj dość łatwo jest nam komentować chociażby postawę Piotra. A przecież tak naprawdę on po prostu się bał. Nie stracił specjalnie wiary, nie stracił przekonania, ale najzwyczajniej w świecie się bał. Strach wziął górę nad wszystkim innym...”

„Tam, gdzie jesteśmy – jeśli zostaniemy w miejscu, gdzie strach nas zatrzymał, nigdy nie doświadczymy cudu chodzenia po wodzie. Pewnie można wysnuć z pięć kazań na temat tej przypowieści, jak to Piotr zwrócił uwagę na wiatr i zaczął znów tonąć, ale fascynują mnie uczniowie, którzy zostali w łodzi. Nie podjęli działania. Nie zrobili nic…”