„Potrzebujący, który są wokół Ciebie i mnie. Ludzie których spotykamy na co dzień. Co oni muszą zrobić, aby ja dostrzegł ich potrzebę? I nie mówię tu o potrzebie nawrócenia, o potrzebie poznania Boga, ale o potrzebie, która sprawia, że być może są jak sparaliżowani, że być może życie przechodzi obok nich, że być może nie są w stanie funkcjonować…”

„Przychodzi do Niego 10-ciu trędowatych, prosząc o uzdrowienie. Jezus im mówi: ‘Idźcie, pokażcie się kapłanom.’ Wszyscy zostają uzdrowieni, ale tylko jeden wraca. O pozostałych 9-ciu mówi się, że byli niewdzięczni. A ja mam w sobie na to niezgodę. Wydaje mi się niemożliwe, żeby oni nie byli wdzięczni…”

„Jeśli Bóg będzie coś mówił do was dzisiaj i będziecie czuli to delikatne ukłucie, to go nie ignorujcie. Jeśli je zignorujecie, to jeszcze dwa, trzy takie ukłucia i przestaniecie słyszeć cokolwiek. Potem wielu ludzi mówi: ‘Nie słyszę Boga! Boże, przemów! Niech spadnie ciężarówka tutaj, żebym Cię usłyszał!’ Jeśli konsekwentnie ignorujemy to, co Bóg mówi, to przestajemy Go słyszeć…”

„Bo prawdziwa miłość, bo prawdziwie oddanym jest ten, kto życie kładzie swoje za przyjaciół. Bo w byciu Kościołem, byciu ze sobą, w byciu ludem bożym nie chodzi o to, kto ma rację. Racja jest zawsze po stronie Boga! Nie chodzi o to, kto ma słuszność, bo słuszność jest zawsze po stronie Boga! Ale chodzi o to, kto potrafi stanąć i otoczyć ochroną, opieką drugiego człowieka...”

„Z Bogiem nie jest tak, że chodzi o to, żeby było prosto i najłatwiej. Z Bogiem jest tak, że chodzi o to, żeby było dobrze i skutecznie! I nie dotyczy to tylko i wyłącznie wyprowadzenia narodu izraelskiego z ziemi egipskiej, nie chodzi tylko o to, jak Bóg prowadził swój naród, ale spójrzcie na swoje życie. To te najtrudniejsze chwile w konsekwencji przynoszą najwięcej błogosławieństw. To te najtrudniejsze chwile, doświadczanie Bożego prowadzenia właśnie w tych zmaganiach, staje się naszym najmocniejszym świadectwem, naszym najmocniejszym przesłaniem...”