„Nikt z nas, większość przynajmniej, nie lubi rozstań. Kiedy ktoś kogo kochamy, ktoś kto jest dla nas ważny, ktoś kto ma znaczenie mówi, ze odchodzi, po prostu martwimy się. I cokolwiek by nie powiedział, jakichkolwiek by deklaracji nie złożył, w jakikolwiek sposób by nie zapewniał, ze będzie dobrze, fakt, że ukochana osoba odchodzi, odjeżdża, wyjeżdża – nic nas nie jest w stanie pocieszyć… Nie jest tak? Po prostu się martwimy. Tęsknimy już mimo, że jeszcze możemy tę osobę widzieć…”

„Odkąd Duch Święty zamieszkał w Tobie, całe niebo zaczęło patrzeć na to, co zrobisz z tym, co zostało Ci dane. Bo została Ci dana dokładnie ta sama obecność, która wzbudziła Jezusa z martwych…”

Wiedział, że to, co go czeka, wcale nie jest najłatwiejsze. Wcale nie jest najprostszym zadaniem, najprostszym przedsięwzięciem, ale wiedział, że to jest coś, co musi zrobić. Coś, czym się musi zająć…”

„Bo On jest tym, który wprowadzi nas we wszelką prawdę. To jest Ten, który będzie wspierał nas w naszych niemocach. To jest Ten, który będzie nam podpowiadał, co mamy mówić, kiedy nie będziemy wiedzieli, co mamy mówić…” (słaba jakość nagrania)

„Kiedy Chrystus zapowiadał zesłanie Ducha św., powiedział: ‘Ja musze odejść, bo przyjdzie Ten, który będzie waszym Pocieszycielem. Będzie waszym 'Parakaleo’. Parkaleo oznacza ‘iść obok, towarzyszyć komuś w drodze’. Niestety w naszych Bibliach w języku polskim to słowo jest przetłumaczone jako napomnienie. A więc, kiedy Chrystus zapowiadał przyjście Ducha Św., mówił, że przyjdzie Ten, który będzie wam towarzyszył w drodze, będzie szedł obok was, będzie was wspierał. I za każdym razem, kiedy w Biblii w języku polskim czytamy słowo ‘napomnienie’, warto pamiętać, że tak naprawdę czytamy o tym, że Bóg w pełni swojej mocy, towarzyszy nam w drodze. Bóg angażuje całą swoją moc, aby stanąć obok osoby, która w tym momencie potrzebuje pomocy…”