„Bóg wchodzi w nieustępliwy cykl produkcji – jakim był Egipt – przemawia do niego z gorejącego krzaka i mówi temu desperackiemu zmęczeniu i ciągłej pogoni za tym, żeby zbudować jeszcze jeden spichlerz i odłożyć jeszcze więcej zboża, zdecydowane ‘NIE’! (...) Zaprzestanie pracy wymaga zaufania. Wymaga zaufania, że rzeczywiście wystarczy. I takie zaufanie, takie zaprzestanie pracy jest koniecznym warunkiem, żeby dostrzec koło siebie bliźniego, i żeby być w stanie się o tego bliźniego zatroszczyć…”

„Uczymy się, że mamy rezygnować, że mamy się zapierać samych siebie i nie zawsze pamiętamy, że nie możemy się wyprzeć czegoś, czego nie mamy. Nie da się zrezygnować z czegoś, do czego się nie ma dostępu...”

"Czyż nie jest tak, że my w naszych kościołach i w naszej chrześcijańskiej wierze, miłość sprowadziliśmy do zaspokajania potrzeb, do reagowania wtedy, kiedy jest jakiś kłopot czy problem?... A co z codziennością? A co z codziennym życiem?..."